Een mooie middagA beautifull afternoon

Gisteren, 10 november 2014, was voor mij een memorabele dag. Ik stapte in de auto en zette Google maps op het adres Buurt 1 in Midwoud. Een beetje kenner weet waar ik dan naar toe ga. Ik dacht weer eigenwijs te moeten zijn en volgde bij de Omval in Alkmaar niet de weg die de prettige, doch enigszins blikken, vrouwenstem aangaf. Ik ging rechtdoor naar Heerhugowaard. Reed er vervolgens helemaal omheen, om via Opmeer, en de DSB Bank in Wognum in Oostwoud terecht te komen. Op een smalle weg werd ik achtervolgd door een grote groene Connexxion bus, die ging waar ik ging en mij bleef volgen tot Buurt 1, Na 1 kilometer kwam ik in Midwoud en dat is dan ineens een heel lang dorp. Na ongeveer 5 kilometer stond in de binnenbocht van de weg een klein huisje: Buurt nummer 1.
Op het hek stond een foto van een Rotweiler. Hij was niet gevaarlijk, maar erg enthousiast. Toch had de jonge vrouw, die het huis van de tekenaar had gekocht, hem achter een ander hek gezet, zodat hij mij niet kon bespringen. In het kleine huisje werd ik aan een tafel gezet en daar kwam de eerste doos met tekeningen op tafel. Het voert te ver om op elke tekening in te gaan, maar er zaten zowel bekende als onbekende tekeningen bij. Bij elkaar wel meer dan 100 schetsen en proefdrukken.
Na een half uur te hebben genoten van de tekeningen en vooral de schetsen, kwam er een stapel van 73 sporttekeningen op tafel. Allemaal karikaturen. Zelf vond ik de mooiste tekening die, waarop vier trainers waren afgebeeld; Louis van Gaal, Johan Cruijff, Willem van Hanegem en Leo Beenhakker. Had dit niet iets te maken met wie er bondscoach zou worden na een WK of EK? Ook platen van ToB sport werden getoond. deze zaten verpakt in een bijna ongeschonden bruine enveloppe.
Inmiddels was ook de moeder van de jonge vrouw aangeschoven. Als laatste haalde ze uit de gang een ingelijste tekening te voorschijn, waarop van der Sar stond afgebeeld met grote oren. De moeder woonde in het huis naast Buurt 1 en had dus jaren naast de tekenaar gewoond. Ze vertelde dat de tekenaar de Van der Sar altijd met grote oren afbeeldden. Van de Sar vond dat niet leuk!. Er is vervolgens een samenkomst geweest waarin de tekenaar uitlegde waarom hij zulke grote oren tekende. Hij beloofde het goed te maken. Resultaat was een tekening met grote oren en weinig haar en de tekst: van der Sar nadat hij naar de kapper is geweest!
Ik reed vervolgens terug met nog twee sportboekjes naast me die ik van de moeder had gekocht. Het was een mooie middag, memorabel!
Ik moest nog nadenken over een bod op de verzameling, maar het zou wel moeilijk worden. Was ik voor niets geweest? Ik denk het niet! Want wie kan nu zeggen dat hij in zijn oude woonhuis allemaal originele tekeningen heeft gezien van Dik Bruijnensteijn?